Η ΕΑΕΙΒΕ εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη της για την απώλεια της αγαπημένης συναδέλφου Ευνομίας Αλεξοπούλου – Βραχνού. Οι συνάδελφοι και φίλοι αποχαιρετούμε έναν υπέροχο άνθρωπο και ένα εξαιρετικό επιστήμονα και ευχόμαστε στην οικογένεια ο χρόνος να απαλύνει τον πόνο της απώλειας. Καλό ταξίδι στον κόσμο των αγγέλων!
————–
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ (ΠΑΡΗΣΥΑ)
Αποχαιρετισμός στην λατρεμένη μας Εύη
Βαθύτατη θλίψη, απέραντος πόνος…
Τεράστια απώλεια για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Εταιρείας Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας (ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α.) ο θάνατος της λατρεμένης φίλης και συνεργάτιδας Εύης, της δικής μας Εύης.
Την Τρίτη 26 Αυγούστου, ώρα 10.00, αποχαιρετούμε στον Ιερό Ναό του Αγίου Θωμά, στο Μαρούσι, την Ευνομία Αλεξοπούλου-Βραχνού, την εξαιρετική συνεργάτιδα, τη φίλη, την γεμάτη καλοσύνη, δύναμη και γενναιοδωρία γυναίκα· τον άνθρωπο με ήθος, αξιοπρέπεια και αφοσίωση στο καθήκον· τον άνθρωπο που σημάδεψε τις ζωές μας.
Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ το 1976 και έλαβε την ειδικότητα της Αναισθησιολογίας το 1981. Μετεκπαιδεύτηκε στην Αλγολογία στο Ιατρείο Πόνου Πατησίων και στην Παρηγορική Φροντίδα στο εξωτερικό (Πολωνία).
Ίδρυσε και λειτούργησε το Ιατρείο Πόνου του Ογκολογικού Νοσοκομείου ΙΚΑ, καθώς και το Ιατρείο Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας του Ογκολογικού Νοσοκομείου “Άγιος Σάββας”, όπως και του Παραρτήματος «Ν. Κούρκουλος».
Διακρίθηκε για το έργο της ως Διοικήτρια και Διευθύντρια του Ογκολογικού Νοσοκομείου ΙΚΑ. Συμμετείχε ως μέλος της Συντακτικής Επιτροπής της Ιατρικής Επιθεώρησης του ΙΚΑ.
Υπήρξε μέλος της Επιτροπής Εκπαίδευσης της Ελληνικής Εταιρείας Αλγολογίας για 10 χρόνια, καθώς και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ίδιας εταιρείας για 6 χρόνια. Ήταν επίσης μέλος της Ελληνικής Αναισθησιολογικής Εταιρείας και της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας.
Έλαβε μέρος σε 192 συνέδρια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με διαλέξεις, ανακοινώσεις και παρακολούθηση. Συγγραφέας άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά και κεφαλαίων σε βιβλία.
Ήταν μέλος διεθνών επιστημονικών εταιρειών: EuLAP, EFIC, ESRA, WIP.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. και για 16 χρόνια Γενική Γραμματέας της Εταιρείας. Πρωτοστάτησε στη δημιουργία της εφημερίδας «Παρηγορική Φροντίδα», ενώ ήταν υπεύθυνη για τη λειτουργία του διαδικτυακού ιστότοπου και είχε αναλάβει εξ ολοκλήρου την ψηφιακή υπηρεσία για τους ασθενείς «Ρωτάμε – Απαντάτε», με εξαιρετική επιτυχία.
Ξεκίνησε τα εκπαιδευτικά σεμινάρια για τη Θεραπεία του Πόνου και την Παρηγορική Φροντίδα στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» — ένα πρωτοποριακό για την εποχή εγχείρημα. Συνέχισε τα σεμινάρια και στο Νοσοκομείο «Αρεταίειο» για γιατρούς και νοσηλευτές, με αγαπημένο της θέμα την Κατ’ οίκον νοσηλεία.
Διετέλεσε Πρόεδρος Οργανωτικής και Επιστημονικής Επιτροπής στα 11ο, 12ο, 14ο, 15ο, 16ο και 17ο Πανελλήνια Συνέδρια Περιοχικής Αναισθησίας, Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Αγωγής (με διεθνή συμμετοχή).
Συνέβαλε στη σύνταξη της Εθνικής Στρατηγικής για τον Καρκίνο στο Υπουργείο Υγείας και ήταν μέλος της ομάδας σύνταξης των κατευθυντήριων οδηγιών για τον Νευροπαθητικό Πόνο της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. Συγκαταλέγεται στα στελέχη και συγγραφείς του Registry για τον Νευροπαθητικό Πόνο.
Ξεκίνησε τις ιατροκοινωνικές εκδηλώσεις «Ο Πόνος και ο Πολίτης» και ήταν υπεύθυνη για τον εθελοντισμό της Εταιρείας (Συμβουλευτικός Σταθμός Δήμου Αμαρουσίου, Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, Παράρτημα Ν. Ιωνίας).
Στη δουλειά της ξεχώριζε για το ήθος, την αφοσίωση και την αξιοπρέπειά της. Δεν έβλεπε ποτέ την εργασία απλώς ως καθήκον, αλλά ως ευκαιρία να δίνει, να δημιουργεί και να στηρίζει τους άλλους. Ήταν για όλους μας πηγή έμπνευσης και στήριξης.
Στην προσωπική της ζωή υπήρξε υπόδειγμα ανθρωπιάς. Η αγάπη της, η ειλικρίνεια, το χαμόγελο και η ζεστασιά της άγγιζαν βαθιά όσους είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν. Για εμάς, τους φίλους της, ήταν πάντα εκεί: να ακούσει, να μοιραστεί, να παρηγορήσει.
Σήμερα την αποχαιρετούμε με πόνο, αλλά και με την πεποίθηση ότι η παρουσία της δεν θα σβήσει ποτέ. Θα ζει μέσα στις αναμνήσεις μας, στα μαθήματα που μας έδωσε, στις αξίες που μας δίδαξε.
Αγαπημένη μας Εύη,
σε ευχαριστούμε για όσα ήσουν και για όσα μας άφησες.
Η απουσία σου θα είναι βαριά,
αλλά η μνήμη σου θα μας συντροφεύει και θα μας καθοδηγεί για πάντα.
Καλό σου ταξίδι.